نفیرسیمرغ

گلایه میکنم و درون سینه ام پرنده ای به آواز نشسته...نشسته ام و خیالم توی خیابان زیبایی که بوی یاس می دهد و نسیم خنک شکوفه بازی میکند, قدم میزند.هرسال انگار همین روزها چیزی را گم میکنم... دلتنگ چیزی می شوم... لب به گلایه باز نمی کنم اما پرنده ام آواز میخواند.راستی رودی که جاری نشود نامش چیست؟عاشقانه ای که به زبان رانده نشود نامش چیست؟آغوشی که بی دریغ باز نشود نامش چیست؟پ ن : ح دنده را عوض می کند و من از قفل شدن انگشت هایم لابلای انگشتای مردانه اش سیر نمی شوم.خداوندا... اتومبیل دنده اتوماتیک به ما نده. آمین.برچسب‌ها: بهار, نفیرسیمرغ, عاشقانه, آغوش + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۲/۰۷ساعت توسط اسماء نفیرسیمرغ...

تو بردی!از اول هم بی رقیب بودی, آزمودنم عبث بوداما... قبول کن که اگر شک نکنم هرگز هرگز و هرگز چیزی در من عمیق نخواهد شدبنام کوچک بخوانمت؟ای خدای آخری ها و به چشم نیامده ها...دست دوستی دراز کن لطفاما در چاه افتادیمخودنمایی نکنی , قاپمان را می دزدند... شرمنده خدایی ات نکنی ما را...برچسب‌ها: سحرهای ماه رمضان, نفیرسیمرغ + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۱/۱۳ساعت توسط اسماء نفیرسیمرغ...

تو خطابت میکنم و به دخترانم میگویم بزرگترهایتان را شما خطاب کنید.ناخواسته...درست مثل تو لباس میدی میپوشم، موهایم را تا شانه کوتاه میکنم، هر رنگی به موهایم میزنم زیتونی میشود، ابروهایم را رنگ روشن میزنم شبیه تو میشوم، عصبانی می‌شوم و رنگ تیره میزنم شبیه تر میشوم... ناخن هایم همیشه کوتاه است.هر طور برنامه ریزی میکنم باز هم نمیشود خیلی خوب به امورات خانه رسیدگی کنم.شبیه تو شده ام در حالیکه دورترینم. + نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۱/۱۴ساعت توسط اسماء نفیرسیمرغ...

نفیرسیمرغ...